💝 ย้อนรำลึกโรงเรียนจีนในวัยเยาว์
หวนรำลึกความหลังสมัยย้ายจากภูเก็ตมา กทม ใหม่ๆ พ่อเขาส่งไปเรียนต่่อโรงเรียนสอนภาษาจีน ที่ อ.บางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา เป็นโรงเรียนประจำชื่อโรงเรียนบางคล้าวิทยา(กงลิบซือง้วน) ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนรุ่งโรจน์วิทยา เป็นโรงเรียนประจำที่สอบตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการแ่ต่จะมีวิชาเรียนภาษาจีนกลางแทรกอยู่ในหลักสูตรปรกติด้วย เรียนภาษาจีนเสริมหลังเลิกเรียน เรียนเสริมวันเสาร์อีก เรียนเสร็จให้เด็กพักผ่อนโดยให้ดูซีรี่ส์หนังจีน(พูดไทย) จำได้ว่าตอนแรกไปดูงงมาก ไม่รู้ว่าเขาฮิตกัน มังกรหยกภาค 2(หวงเย่อหัว กับองเหม่ยหลิง)(นิตรสารดารา กับการ์ตูน Y ก็มารู้จักตอนเรียนที่นี่นะแหละ ยืมจากเพื่อนที่เป็นผู้หญิงอ่านเอา) เนื่องจากที่บ้านใช้ภาษาจีนกวางตุ้งอยู่แล้วจึงมีส่วนช่วยเสริมในการเรียนจีนกลางไปในตัว หลังอยู่ประจำ 3 เดือนบังคับหลังเลิกเรียนห้ามใช้ภาษาไทย ใช้ภาษาจีนเท่านั้นในการสื่อสารเป็นการบังคับให้เด็กพูดเป็น ได้ผลด้วยประกอบกับที่พ่อเคยไปเรียนภาษาจีนกลางที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งจึงช่วยได้มาก แต่เนื่องด้วยย้ายมาจากโรงเรียนดาราสมุทรที่ภูเก็ตแบบกระทันหัน รวมถึงไม่เคยมีพื้นภาษาจีนกลางมาเลย จึงต้องเรียนซ้ำชั้น ป.4 ใหม่ ภาษาจีนไม่พื้นเลย เริ่มเรียน ป.2 อันที่จริงที่บ้านเคยส่งไปเรียนที่ฮ่องกงนะ รู้สึกไม่รู้เรื่องตามเพื่อนๆไม่ค่อยทันนะ จำความไม่ค่อยจะได้แน่นอน แต่มีอยู่วันหนึ่งคุณตาไปรับช้าติดเล่นไพ่นกระจอก กลับบ้านเองเลยคนเดียว ทางบ้านคุณตากลัวว่าที่หลังผมเป็นอะไรไปจะไม่มีลูกใช้คืนให้แม่จึงส่งตัวกลับไทยมา)
ที่โรงเรียนประจำมีอาหารให้ 3 มื้อและของว่างก่อนเข้านอน ค่าขนมพ่อแม่ให้เงินไว้ที่อาจารย์ กลางวันไปเข้าแถวเบิกเอากับอาจารย์
สมัยนั้นบางคล้ายังไม่เจริญ(ปัจจุบันเท่าที่ได้ข่าวมาเป็นคนละเรื่อง) 2 ทุ่มชาวบ้านก็ปิดไฟปิดบ้านอนหมดแล้ว ออกจากหน้าโรงเรียนก็จะมีตลาดและบ้านคนแถวตลาด ตอนนั้นตลาดยังไม่ได้ไฟไหม้สร้างใหม่ ไปหน่อยก็จะมีสถานีรถบขสแล้ว กลางคืนขายของกินประมาณตลาดโต้รุ่ง อาจารย์เคยพามากินตอนกลา่งคืนครั้งหนึ่ง
โรงพยาบาลก็เป็นสถานีอนามัยประจำตำบลนั่นแหละเคยไม่สบายอาจารย์พาไปครั้งหนึ่ง อ๋อยังมีอีกครั้งตอนเล่นแล้วมีอุบัติเหตุคางแตก เป็นแผลเป็นจนทุกวันนี้
จะได้กลับบ้านก็วันหยุด ส อ หรือช่วงเปิดเทอมนะแหละ ก็มีบ้างที่พ่อแม่มาเยี่ยม ส หรือ อ แล้วพาไปซื้อของกินของใช้ในตลาด มีของกิน 3 อย่างที่จำได้จนทุกวันนี้ อันแรกครองแครงสดทำไว้ในกาละมังใบใหญ่แล้วชั่งใส่ถุงให้คนที่จะซื้อ มีรสเผ็ดของพริกไทยนิดๆ ไม่เคยกินครองแครงที่ไหนในประเทศไทยอร่อยเท่าที่นี่อีกเลย ไม่รู้ว่าคุณยายมีคนสืบทอดหรือเปล่า อันที่สองกุ้งแม่น้ำที่นี่เป็นกุ้งน้ำกร่อยจับจากแม่น้้ำบางปะกงเป็นจุดที่น้ำจืดกับน้ำทะเลเจอกันพอดี อันที่สามนี่คือขนมเปี๊ยะของตั้งเซ่งจั๊วะ มีทั้งโรงงานและหน้าร้านในตลาดด้วย ส่วนตัวชอบกินไส้เค็มเป็นพิเศษ ลูกชายลูกสาวเจ้าของโรงงานเป็นเพื่อนร่วมรุ่นด้วย แต่ที่แนะนำเพราะเป็นของอร่อยคุณภาพดี ไม่เกี่ยวกับว่าเรียนร่วมรุ่นกับลูกเขา ของเขาดีจุึงแนะนำ ถ้าของไม่ดีผมจะเฉยๆไม่บอกอะไร อ๋อพึ่งนึกออกยังไม่อีกร้าน จำชื่อร้านไม่ได้ที่ในตัวเมือง อ.แปดริ้วจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวเป็นเจ้าหนึ่งอยู่ในตลาดอร่อยมาก ผ่านไปแวะกินทุกครั้ง ที่จริงแล้วยังมีเพื่อนสนิทอีกคนชื่อเจี้ยนเหวิน จำชื่อไทยไม่ได้ เคยเขียนจดหมายมาหาไม่ได้ตอบ เคยโกรธเขียนมาต่อว่าด้วย ที่จริงแล้วนอกจากไม่ชอบเขียนจดหมาย ยังสาหตุอื่นด้วยแหละแต่ไม่สะดวกเอาออกสื่อ ถึงไม่ติดต่อไป
สมัยที่ผมเรียนยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ อินเตอร์เน็ต ประเทศจีนพึ่งจะเปิดประเทศตอนนั้นภาษาจีนยังไม่เป็นที่นิยม หลังเรียนจบประถมมาเรียนต่อมัธยมที่กรงุเทพไม่ได้ใช้หรือจับเลยภาษาจีนกลาง จนเข้ามหาวิทยาลัยนั่นแหละจึงได้เอามาปัดฝุ่นเรียนอีกครั้งเป็นวิชาโท
การเรียนภาษาจีนครั้งหนึงในความทรงจำ💝💝💝
